Een Vlaamse moeder (met fobie voor alle vliegende en snel kruipende beestjes) en zoon (met fobie voor spinnen) wagen zich voor het eerst buiten de grenzen van Europa.
En dat doen we meteen goed:
voor ons geen georganiseerde groepsreis maar een trektocht van 1500 km met de rugzak doorheen Java en Bali.

Op familiebezoek in Jogyakarta,
rustige stranden,
jungletochten,
tempels,
(werkende) vulkanen,
kennismaking met de Indonesische cultuur,
weg van het massatoerisme,
flexibel en met een laag budget.

Een grensverleggende en avontuurlijke reis per vliegtuig, trein, bus, auto, brommer, fiets, boot, becak, ojek of gewoon te voet.

woensdag 20 april 2011

Dag 15 : Zeetempel van Tanah Lot en het onvermijdelijke (halve) dagje Kuta


Vanmorgen weer lekker ontbijt op bed en daarna op naar het (uitermate) toeristische zuiden.
Alle verhalen die ik over Kuta hoor klinken mij verschrikkelijk in de oren; maar we moeten morgen al voor 5 uur in de luchthaven zijn (onze vlucht naar Yogyakarta gaat al om 6 uur ’s morgens) en dan kunnen we maar best zo dicht mogelijk een hotel boeken; dan krijgen we tenminste nog een beetje slaap.

Op het laatste nippertje toch ook nog besloten om eerst de zeetempel van Tanah Lot te bezoeken.
Die is ook zeer toeristisch, maar de foto’s die ik ervan gezien heb zijn zo mooi dat we het er toch op wagen.
Daarom toch maar weer een auto met chauffeur geboekt via ons hotel. Onze chauffeur – Kiki -sprak deze maal wel een beetje Engels.
Een zeer overtuigde Hindoe trouwens, want hij had ’s morgens al een offer gebracht (dat lag in zijn auto) om een veilige rit te hebben.
Hij was trouwens een zeer goede bron van informatie over het Hindoeisme.
Tanah Lot is een zeetempel, gewijd aan Vishnu, de god van het water. Elk dorp op Bali heeft trouwens minstens 3 tempels telkens gewijd aan Brahma (vuurgod), Shiva (windgod) en Vishnu (watergod).
Daarnaast heeft elk huis ook zijn eigen huistempel, waar dagelijks geofferd moet worden.
Je ziet die offergaven op Bali trouwens overal liggen …..

Na een uurtje rijden wareb we bij Tanah Lot. Vlak ernaast staat nog een kleinere tempel, die weliswaar in zee ligt, maar via een rotsbrug toch bereikbaar is. Dat leverde al de eerste mooie beelden op van vandaag.









De zee is trouwens behoorlijk wild hier.

De tempel van Tanah Lot zelf is ongelooflijk mooi gelegen, hij  ligt  in de zee en is alleen bij eb bereikbaar. De golven gaan woest tekeer rond de tempel, wat een adembenemend zicht veroorzaakt.
De zonsondergang hier lokt elke dag duizenden toeristen, maar omdat we op de middag toekwamen viel het aantal nog mee.

We hebben hier redelijk lang verbleven om foto’s te nemen, en dan wilden alle IndonesiĆ«rs ook nog eens met ons op de foto. Het blijft raar aanvoelen om zelf een attractie te zijn.
En wij maar zitten en lachen voor de foto in de blakende zon. Het zweet liep langs alle kanten van mijn lijf. En ze bleven maar komen voor nog een foto ….









Vandaag was er trouwens een ceremonie aan de gang. Honderden Hindoes uit vaak verafgelegen dorpen waren naar hier gekomen om het heilige water van Tanah Lot in ontvangst te nemen. Iedereen had zijn witte, ceremoniƫle kledij aan.Dit gebeurt 2 maal per jaar, dus we hadden geluk om dit mee te maken





En dan op naar Kuta waar het massatoerisme welig tiert en de Aussi’s alomtegenwoordig zijn.
We hadden op voorhand al een goedkoop hotelletje geboekt in de backpackerswijk van Kuta.
Zeer goedkoop (15 Euro voor ons 2).Redelijk proper en met zwembad.
De kamer zat wel vol muggen, dus we hebben hier om te beginnen een halve bus insectenspray leeggespoten.

En dan op naar Kuta Beach …. Het strand was minder erg als ik gevreesd had ; vol toeristen, maar niet erger als bij ons. De zee was wel vuil, overal dreef er afval rond…. De golven zijn wel hoog , en dat is leuk om eens in te staan .
De straten rond het strand zijn al even smerig. We hebben daar meer dan een uur rondgelopen in het doolhof van kleine straatjes vol winkeltjes 6 want we vonden ons hotel niet meer terug - en op die tijd zag ik 2 grote kakkerlakken en een grote rat die zelfs niet wegliep maar rustig bleef zitten.

Sorry, geen foto’s van Kuta , want de batterij van het fototoestel was volledig plat.

Omdat we hier nu toch waren, zijn we ook nog het monument ter nagedachtenis van de bomaanslag van 2002 gaan bezichtigen. Meer dan 200 mensen van allerlei nationaliteiten kwamen hier om toen moslimterroristen hier een aanslag pleegden. Jarenlang lag het toerisme hier op zijn gat, maar nu zijn ze dus allemaal terug J

Daarna lekker zwemmen in het propere zwembad van het hotel en weer terug naar het strand voor de zonsondergang. Honderden mensen zaten daar samengehokt op het strand ook te wachten tot de zon onderging. En die zonsondergang was nochtans helemaal niet spectaculair; gisteren aan het zwembad in de rijstvelden een veel mooiere gezien.

Tot zover Kuta; blij dat ik het eens gezien heb, maar zeker minstens zo blij dat ik hier morgen weer weg mag.

En nu nog eten en dan vroeg naar bed, want morgen om 4 uur op. Het uitgaans leven in Kuta …. De zatte aussies die lallend door de straten lopen …. Ik laat deze beker graag aan mij voorbijgaan.

0 reacties: