zaterdag 16 april 2011
dag 9 : frustratie, frustratie, frustratie
Vandaag weer een reisdag verder naar het oosten.
Net op tijd kwamen we toe in Probolinggo om de trein te nemen naar het oosten, richting Bali.
Als de trein ergens stopt, steekt iedereen hier gewoon het spoor over. En in de rijdende trein staan de deuren altijd wagewijd open zodat je een luchtje kan scheppen (of eruitvallen als je niet oplet).

Gisteren al hebben we het vervoer al geregeld vanuit ons hotel. Gelukkig maar, want reizen verloopt hier veel moeilijker dan verwacht.
Vanmorgen dus eerst met een auto van het hotel weer de berg af. Pas nu we in klaarlichte dag dit weggetje deden konden we zien hoeveel ravage er was aangericht door de vulkaanas die al maanden in deze streek neervalt. Bijna alle bomen zijn dor en kaal …..
Net op tijd kwamen we toe in Probolinggo om de trein te nemen naar het oosten, richting Bali.
Deze trein was wel een heel stuk smeriger dan die van eergisteren. Voor de rest weer hetzelfde verhaal : overal verkopers die je hun waren aanprijzen ; mooie landschappen ; spelende kinderen op het spoor …..
Als de trein ergens stopt, steekt iedereen hier gewoon het spoor over. En in de rijdende trein staan de deuren altijd wagewijd open zodat je een luchtje kan scheppen (of eruitvallen als je niet oplet).
Vandaag moesten we ook nog op zoek naar een hotel. Deze zoektocht bleek nog veel moeilijker dan verwacht. Ik wou maar 1 ding : eindelijk internet zodat ik mijn foto’s online kan zetten en eens kan skypen met familie; Maarten wilde graag een zwembad. Thuis had ik al veel opzoekwerk gedaan. In Glenmore, zou er een hotel zijn dat aan onze wensen voldeed. Bovendien lag dit dorpje op de weg naar het nationaal park Meru Betiri, waar we onze volgende tocht hadden uitgestippeld.
Op de trein hadden we al gebeld en daar bevestigden ze ons : ja, er waren nog kamers vrij (prijs ong 300 000 rupiah) ; ja er was internet aanwezig, ja er was een zwembad.
Het dichtstbijzijnde station, Kalibaru was zo’n 10 km verwijderd van Glenmore. Iets na 2 kwam onze trein toe, maar het duurde toch nog tot 4 uur voor we vervoer geregeld hadden.
Rond 5 uur arriveerden we eindelijk in hotel Minak Jinggo. Blijkt daar toch geen internet te zijn! ( er zijn problemen met de antenne)
Bovendien is het zwembad gesloten! (pas morgenvroeg kan er gezwommen worden!)
Er was nog een ander hotel in Glenmore, maar dat was veel minder van kwaliteit (en dus zeker geen wifi)
Ja , zo gaat dat blijkbaar in Indonesië: Je belt speciaal op om zeker te zijn van een WIFI en een zwembad : Er is Internet ( maar het werkt niet) ; er is een zwembad ( maar je kunt niet zwemmen)
Ik kon er echt niet mee lachen. We overwogen nog even om terug te keren naar Kalibaru waar er meerdere hotels waren, maar dan zou het al laat worden
De kamers van het hotel waren wel OK : netjes. Westers wc ; geen douche maar wel een mandi. Ventilator aan het plafond.
Ook zou er een internetcafé in het dorp zijn, zodat ik toch alles online kon zetten.
Eerst even opfrissen, want na zo’n hele dag reizen waren we helemaal bezweet gingen we op zoek naar dat internetcafé. Heel basic : je moest op de grond zitten , en de verbinding was SUPERTRAAG. Na meer dan 2 uur bezig te zijn , kon ik enkel een paar foto’s uploaden. En toen begon heel de boel nog trager terken en zat ik daar meer dan een half uur met mij n vingers te draaien om een foto te uploaden. Uit frustratie ben ik uiteindelijk gestopt!
Sorry allemaal, maar het zal voor later zijn.
Ondertussen ging Maarten proberen om een jeeptocht doorheen het National park te organiseren. Ook daar alleen maar frustratie : de gids die hij belde, kon zich de volgende dag niet vrijmaken(en vroeg belachelijk veel geld voor de tweedaagse trip) . Het travelbureau had zelfs nog nooit van het National Park gehoord.
Een verloren dag dus vandaag! Jaja, ook dit is reizen in Indonesië , het land waar ze nog nooit van efficiëntie hebben gehoord.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
▼
2011
(25)
-
▼
april
(23)
- het (voorlopig definitieve) reisprogramma
- dag 1: Op weg ...
- dag 2: WE ZIJN ER !!! EINDELIJK, JOEPIE ....
- Dag 3 : Een dagje de toerist uithangen ........ ve...
- Dag 3 : Een dagje de toerist uithangen ........ Bo...
- Dag 4 : met de brommer naar de Merapi
- dag 5: brommer voor gevorderden
- dag 6 ;Prambanan en shoppen in Malioboro
- Dag7 : op naar de bromo
- Internetproblemen
- dag 8 : Onvergetelijke Vuurspuwende Bromo
- dag 9 : frustratie, frustratie, frustratie
- Dag 10: Vuile, armoedige dorpen en vele vliegende ...
- Dag 11: De zwaveldragers van de Kawah Ijen
- Dag 12 : snorkelen in Pemuteran
- dag 13 : op naar Ubud
- Dag 14: apen, tempels, mooie natuur, gamelan conce...
- Enkele filmpjes tussendoor
- Dag 15 : Zeetempel van Tanah Lot en het onvermijde...
- Dag 16 :een loodzware dag
- Dag 17 : bezoek aan de green canyon
- Dag 18: een afmattende tocht door de jungle
- Naar huis
-
▼
april
(23)
Aantal bezoekers
Mogelijk gemaakt door Blogger.
0 reacties: