Een Vlaamse moeder (met fobie voor alle vliegende en snel kruipende beestjes) en zoon (met fobie voor spinnen) wagen zich voor het eerst buiten de grenzen van Europa.
En dat doen we meteen goed:
voor ons geen georganiseerde groepsreis maar een trektocht van 1500 km met de rugzak doorheen Java en Bali.

Op familiebezoek in Jogyakarta,
rustige stranden,
jungletochten,
tempels,
(werkende) vulkanen,
kennismaking met de Indonesische cultuur,
weg van het massatoerisme,
flexibel en met een laag budget.

Een grensverleggende en avontuurlijke reis per vliegtuig, trein, bus, auto, brommer, fiets, boot, becak, ojek of gewoon te voet.

zaterdag 9 april 2011

Dag 4 : met de brommer naar de Merapi


’s Morgens kwam er een zanger aan de deur ……Ze proberen hier echt op alle manieren wat te verdienen




Klaar om te vertrekken met de brommer : eerst door het drukke verkeer in de stad. Stressen !!!
Het was echt niet simpel ….. Op een klein ongelukje na (een lichtje kapot ) geraakten we veilig de stad uit. Niet slecht voor een beginner



Ook benzine tanken gebeurt hier apart …..met een trechter






Na een rit van meer dan een uur kregen we de Merapi te zien ……
Maarten bracht ons naar een plekje waar geen toerist te bekennen valt. De plaatselijke mensen staarden ons echt na : al die blanken op de brommer .
Tijd voor een eerste wandeling door de natuur. Je kan nog veel sporen zien van de lava die meegevoerd werd door de rivier.

Er  staat hier ook een alarmpost die kan waarschuwen wanneer er een nieuwe uitbarsting plaatsvindt .




We moesten de rivier zelfs oversteken (met de brommers!)op een plaats waar de brug was weggespoeld. 








We kregen nog een paar mooie beelden van de Merapi; meestal was het bewolkt, maar af en toe kwam de top bloot.


Daarna eventjes aan ramptoerisme gedaan : wel verschrikkelijk om te zien hoe hele dorpen zijn weggevaagd door de uitbarsting van enkele dagen geleden.






Net voor het donker waren we de berg af.

Eerst weer lekker Indonesisch gaan eten (vandaag rijsttafel) en daarna in het donker tijdens het spitsuur de stad in.Het ziet er verschrikkelijk chaotisch en gevaarlijk uit, maar eigenlijk valt het nog mee….Ik ben banger van de vleermuizen die rond mijn hoofd vliegen als je moet wachten voor het stoplicht.


En zoals altijd nog op café ; het wordt dus weer een korte nacht . Morgen vroeg op, want het wordt een lange tocht van 80 km een berg op met de brommers. Een moeilijk pad zegt Maarten. Nog erger dan vandaag? Ik ben benieuwd. 

2 reacties:

PETER LOGGHE zei

Ziet er allemaal geruststellend uit voor de thuisblijvers. Neen, écht mooie beelden.
En morgen naar Surubayo? Wordt het nu al niet te vermoeiend?

10 april 2011 om 09:18
Unknown zei

dag Geertrui
ik zie dat je je amuseert. Spijtig dat er geen foto bij is van jou op een brommer omringd met vliegend ongedierte. Geniet maar verder samen met je zoon(tje) je broer en zijn familie.
Gisteren hadden we een leuk verjaardagsfeestje voor Hadewych.
Ze genoot van haar familie, haar peter, haar nicht en neven ( jouw kindjes) en van de taart , friet en stoofvlees. Het was echt een gezellige namiddag en avond. Alleen we misten jou en Arnout!
Gorik heeft me geholpen zodat dit bericht kon ontstaan. Als het lukt zal ik je regelmatig over mijn saaie huisvrouwbestaan schrijven. Liefs Mie-Jef

10 april 2011 om 09:39
Een reactie posten
Abonneren op: Reacties posten (Atom)