zondag 10 april 2011
dag 5: brommer voor gevorderden
Normaalgezien moesten we zeer vroeg op, want er stond een lange tocht op 't programma.
We (zowel Arnout als ik) waren echter allebei ziek.
Ondanks het feit dat we zeer voorzichtig waren met eten en drinken (geen ijsblokjes, geen rauwe groenten .....) sloeg de diarree onverbiddelijk toe. Ik heb zowat de hele nacht over de pot gehangen ( maag- en darmproblemen). En dat zonder westers toilet is niet echt simpel!
Daarom weer maar eens een verandering van plannen: eerst wat uitzieken, daarna straffe pillen nemen en dan toch op weg. Een ingekorte versie, maar het "iets moeilijker" weggetje zat er nog wel bij.
Aurora zag het in elk geval goed zitten!
Eerst gingen we naar de plaatselijke vogelmarkt.
Ik keek mijn ogen uit ..... Echt alles kon je hier kopen
Zelfs een uil ....
Ook sprinkhanen en kevers (als voedsel voor de vogels).
Let erop dat deze bak open is langs boven, dus ik vond het heel moedig dat ik deze foto dierf te nemen.
Echt diervriendelijk was het niet. Katten, honden, konijntjes, vogels zaten in hele kleine kooitjes een ganse dag in de hitte ( de vogelmarkt is elke dag open van 's morgens vroeg tot 17 uur)
Elke dag gaan hier ook hanengevechten door. Die vechthanen zijn uiteraard ook te koop ....
Speciaal voor Gerlinde : waterschildpadden om u tegen te zeggen.
Er waren ook reuzevleermuizen te koop. Gelukkig zaten deze in een kooi en konden ze niet vliegen.
Dan durf ik wel dichtbij komen om een foto te maken ....
En dan op naar de sawa's. We gingen met de brommer een tocht maken kangs kleine dorpjes en (berg)weggetjes om uiteindelijk bij het strand uit te komen.
Rare gewoonte in Indonesie: hier dragen alle volwassenen een helm, en zijn alle kinderen nooit beschermd.
Een hele mooie tocht langsheen kleine weggetjes : veel mensen aan het werk in de rijstvelden
We bezochten ook nog de begraafplaats van een plaatselijke koning. Hiervoor moesten we wel eerst honderden trappen beklimmen, en dat is behoorlijk lastig in een warm, vochtig klimaat.
Uiteraard stonden er boven mensen die drankjes verkochten .....
Daarna begon het stuk "brommer voor gevorderden". Vanaf de begraafplaats loopt er een grote weg naar het strand. Maarten wist echter een kortere weg .We moesten alleen een bergkam over, want aan de andere kant het strand;
Het was een supermooie tocht doorheen pittoreske dorpjes en rijstvelden. Normaal komen hier nooit toeristen, dus we werden wel nagekeken door de plaatselijke bevolking. Sommige hadden waarschijnlijk nog nooit een blanke gezien ....
Ze steken hier ook altijd alles in brand : overal branden er vuurtjes op het platteland.
prachtige terassen met rijstvelden.
En toen begon het : de weg werd alsmaar slechter en smaller. Af en toe waren er stukken verdwenen en moesten we over een smalle plank rijden.
Daarna begon het "moeilijke stukje": opeens geen weg meer, maar een steil bergpad ....
Een wandelpad zoals je ook in de Alpen vindt met losse keien en zand ....
Alleen deden wij dit niet te voet maar per brommer. ( het allerlastigste stuk deden wij te voet, en Maarten 3X met een brommer)
Wij zagen daar voor de rest enkel mensen te voet die huiswaarts keerden na het werk. Zelfs de plaatselijke bevolking vindt dat je beter om kan rijden via de grote weg ....
Na dit "kammetje" ging het vlotjes naar beneden en kwamen we iets voor zonsondergang aan in Pangritis, het strand waar de lokale bevolking komt; buitenlandse toeristen zie je er weinig.
We keken onze ogen uit in die drukte.
Je kon er met de sqad rijden op het strand, en overal zag je stalletjes waar ze eten en drinken verkopen.
Iedereen zwemt hier in de zee met de kleren aan; geen badpak te zien. Ook geen goene kledingstukken , want dat brengt ongeluk ....
Hun afval gooit iedereen gewoon op de grond : het hele strand ligt er vol van.
Na de zonsondergang verse kokosnoot op het strand ....
En dan in het donker met de brommertjes terug naar huis. Onderweg nog eventjes een forse regenbui die echter maar een tiental minuten duurde.
Wegens de darmproblemen Westers voedsel vandaag : lekkere pizza , bij een Fransman.
Toch ook weer op café .... en dus het alweer bijna 3 uur 's nachts terwijl ik dit verslag schrijf.
Nu naar bed ..... gelukkig kunnen we morgen wat langer slapen!
We (zowel Arnout als ik) waren echter allebei ziek.
Ondanks het feit dat we zeer voorzichtig waren met eten en drinken (geen ijsblokjes, geen rauwe groenten .....) sloeg de diarree onverbiddelijk toe. Ik heb zowat de hele nacht over de pot gehangen ( maag- en darmproblemen). En dat zonder westers toilet is niet echt simpel!
Daarom weer maar eens een verandering van plannen: eerst wat uitzieken, daarna straffe pillen nemen en dan toch op weg. Een ingekorte versie, maar het "iets moeilijker" weggetje zat er nog wel bij.
Aurora zag het in elk geval goed zitten!
Eerst gingen we naar de plaatselijke vogelmarkt.
Ik keek mijn ogen uit ..... Echt alles kon je hier kopen
Ook sprinkhanen en kevers (als voedsel voor de vogels).
Let erop dat deze bak open is langs boven, dus ik vond het heel moedig dat ik deze foto dierf te nemen.
Elke dag gaan hier ook hanengevechten door. Die vechthanen zijn uiteraard ook te koop ....
Er waren ook reuzevleermuizen te koop. Gelukkig zaten deze in een kooi en konden ze niet vliegen.
Dan durf ik wel dichtbij komen om een foto te maken ....
En dan op naar de sawa's. We gingen met de brommer een tocht maken kangs kleine dorpjes en (berg)weggetjes om uiteindelijk bij het strand uit te komen.
Uiteraard stonden er boven mensen die drankjes verkochten .....
Daarna begon het stuk "brommer voor gevorderden". Vanaf de begraafplaats loopt er een grote weg naar het strand. Maarten wist echter een kortere weg .We moesten alleen een bergkam over, want aan de andere kant het strand;
Ze steken hier ook altijd alles in brand : overal branden er vuurtjes op het platteland.
En toen begon het : de weg werd alsmaar slechter en smaller. Af en toe waren er stukken verdwenen en moesten we over een smalle plank rijden.
Daarna begon het "moeilijke stukje": opeens geen weg meer, maar een steil bergpad ....
Een wandelpad zoals je ook in de Alpen vindt met losse keien en zand ....
Alleen deden wij dit niet te voet maar per brommer. ( het allerlastigste stuk deden wij te voet, en Maarten 3X met een brommer)
Wij zagen daar voor de rest enkel mensen te voet die huiswaarts keerden na het werk. Zelfs de plaatselijke bevolking vindt dat je beter om kan rijden via de grote weg ....
Na dit "kammetje" ging het vlotjes naar beneden en kwamen we iets voor zonsondergang aan in Pangritis, het strand waar de lokale bevolking komt; buitenlandse toeristen zie je er weinig.
En dan in het donker met de brommertjes terug naar huis. Onderweg nog eventjes een forse regenbui die echter maar een tiental minuten duurde.
Wegens de darmproblemen Westers voedsel vandaag : lekkere pizza , bij een Fransman.
Toch ook weer op café .... en dus het alweer bijna 3 uur 's nachts terwijl ik dit verslag schrijf.
Nu naar bed ..... gelukkig kunnen we morgen wat langer slapen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 reacties:
Beste Geertrui, prachtige foto's, formidabele avonturen en boeiende verhalen. Toch enkele raadgevingen van een ervaren Azië reiziger en dan meer bepaald m.b.t. Indonesië
Wat mag je ginder nooit vergeten:
-de pissang is er doodgewoon een banaan en wordt dus niet gebruikt om iemand anders of jezelf als de klos te bestempelen.
-Amok betekent razernij en niet ambras.
-Nasi is dood gewoon rijst en heeft niets te maken met een verkeerde uitspraak van de naam van een voormalige politieke tendens die in Europa voor nogal wat kopzorg heeft gezorgd.
-Nasi Goreng eten houdt dus geen beoordeling in over de die dikke kerel die aan de drugs zat en aan het hoofd stond van de luftwaffe;
Ambon verwijst naar een bepaald gedeelte van de gordel van smaragd en niet naar een degoutant groen zoet drankje.
En nu wat te doen in bepaalde omstandigheden;
- bij aankomst in Lebak: hoofden zoeken en er een toespraak voor houden.
Als het ginder toch eens saai zou worden: denken aan Saidja en Adinda.
- Als je niet slapen kan: Multatuli lezen.
-Bij het opdoen van malaria; troost zoeken in de gedachte dat deze tropische ziekte in ons oude continent exotisch, chic en snob-kolonationalistisch overkomt.
-bij overompeling door vliegen en ander ongedierte: bidden ...en nooit vergeten dat praten helpt.
- tenslotte dit nog als, je koffie drinkt steeds Max Havelaar eisen en je niet laten afschepen: we hebben dit drankje voor hen toch uitgevonden
Met geschorste doch ketterse groeten Francis