vrijdag 22 april 2011
Dag 17 : bezoek aan de green canyon
Dag 17 : bezoek aan de green canyon
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen en dan naar het strand. Pangandaran is een geliefde badplaats bij de Javaanse bevolking; je treft hier nauwelijks Westerse toeristen.
Het is de geboortestreek van Siti, de vrouw van Maarten. Haar oudste zus heeft hier een winkeltje vlakbij ons hotel.
6 jaar geleden kwam hier een tsunami langs die het hele stadje verwoestte, maar daar is nu niet veel meer van te merken. Alles is weer heropgebouwd en enkel de evacuatieborden herinneren aan het drama dat zich hier enkele jaren geleden afspeelde.
Deze gebeurtenis heeft vele mensen diep beïnvloed, en ze ook veel godsdienstiger gemaakt.
Je ziet hier dan ook veel hoofddoeken in het straatbeeld.
Zo ook de oudste zus van Siti.
Een foto van de 3 zussen.
Bovendien zijn we deze laatste dagen niet alleen met Maarten en zijn gezin (en de familie van Siti die hier woont), maar ook nog met een ander Amerikaans-Indonesisch koppel naar hier gekomen. Dus weer helemaal toerist af, en weer serieuze onderdompeling in de Indonesische gewoontes.
Het is wel een hele mooie badplaats.De golven hier zijn indrukwekkend en slaan met woest geweld tegen de rotsachtige kust.
Op het strand waren we helemaal alleen en konden genieten van de hoge golven. We moesten wel oppassen dat we niet meegezogen werden, want de stroming is hier ZEER sterk. Je had echt alle kracht nodig om de zee te weerstaan.
Het was vandaag verschrikkelijk warm, dus waren we blij dat we konden afkoelen in het zeewater .
Er was trouwens nergens een “echt” restaurant te vinden, dus ’t was dat of geen eten.
In de namiddag dan naar de green Canyon gegaan. Super!
De rivier stroomt door de jungle en het water is echt groen van kleur. Dat tesamen met de overvloedige, groene vegetatie zorgt ervoor dat deze naam terecht gekozen is.
We zagen zelfs tweemaal een iguanodon vlakbij de boot zwemmen.
We vaarden een half uurtje stroomopwaarts en kwamen echt in een canyon terecht. Toen kon de boot niet meer verder omdat er te veel rotsen in het water zaten.
Je kon wel uitstappen en verder stroomopwaarts zwemmen. Dat hebben we dan maar gedaan.
Siti bleef in de boot wachten, maar Maarten nam Aurora mee (met zwemvest).
Eerst wel met een bang hartje omdat we niet wisten welke dieren er in het water zouden kunnen zitten, maar het uitzicht was zo mooi! Echt een avontuur om nooit meer te vergeten.
We zwommen stroomopwaarts door de kloof , af en toe was het echt wel zwaar om tegen de stroming in te zwemmen; maar regelmatig kwamen we rotsen tegen, zodat we konden uitrusten.
Na een tijdje kwamen we bij een hoge rots; die kon je beklimmen en daarna in het water duiken/springen.
Jammer genoeg hier geen foto’s , want ik heb geen camera die waterdicht is.
De stroming werd nu toch wel wat te gevaarlijk voor Aurora – terwijl Maarten haar terugbracht zwommen wij verder.
Eventjes verstand op nul zetten, omdat er ongedefinieerde vliegende beesten op het water zaten , en toch maar voortgaan.
Het was echt een onvergetelijke ervaring. We zwommen daar helemaal alleen tot we echt niet verder konden ( de rivier werd te wild, en onze begeleider zei dat het vanaf dit punt te gevaarlijk werd om door te gaan). Ondertussen had Maarten ons weer ingehaald en dus lieten we ons met zijn drieen door de stroming terugvoeren naar de boot.
Onderweg eventjes kopjeonder bij een klein watervalletje, dus hopelijk zitten er niet te veel microben in het water …….
Daarna weer met de boot terug. Echt een onvergetelijke ervaring!
En nu op zoek naar een visrestaurant aan het strand.
Morgen gaan we voor het echte werk : een tocht door de jungle! Dat wordt voor mij echt de zwaarste test.
In het hele dorp is er maar op 1 plaats internet : een lawaaierige bar, dus ik weet niet of ik morgen mijn blog kan updaten......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 reacties:
dag geertrui, arnout en co
lang niets meer van mij laten horen maar ik heb wel je fantastische reisverhaal gevolgd en ik denk dat je geen seconde spijt hebt dat je deze reis hebt gemaakt.het is voer voor een lang telefoongesprek. Ondertussen is het hier ook tropisch warm, maar als jullie terugkomen zal het wel wat koeler zijn. Ik kijk al uit naar je verhalen ,de details die je niet op internet hebt gezet. Geniet nog verder van je reis.
Liefs Mie-Jef