vrijdag 15 april 2011
dag 8 : Onvergetelijke Vuurspuwende Bromo
Vandaag een superdag!
Het bergdorpje Cemoro Lawang is gebouwd bovenop de rand van een reusachtige krater van meer dan 11km. Binnenin deze krater die de caldeira wordt genoemd liggen verschillende kleine vulkanen, waarvan er eentje – de Bromo – momenteel actief is en constant een grote aswolk uitbraakt.
De Bromo is in de ogen van de Javanan een heilige berg. Hij is 2329 meter hoog en behoort tot een vulkanisch massief dat een omtrek heeft van ong 40 km .
Normaalgezien is deze vulkaan een enorme toeristische trekpleister omdat je er gemakkelijk naartoe kan. De beklimming van de Bromo is helemaal niet lastig en dus uitstekend geschikt voor massatoerisme. Nu is het toerisme hier in elkaar gestuikt want je mag niet afdalen in de caldeira omdat er een sperzone van 2 km rond de Bromo is afgezet. (en die komt net tot aan de rand van de caldeira).
’s Morgens na het ontbijt gingen we de Penanjakan beklimmen (een berg van zo’n 2900 m hoogte) omdat je daar het mooiste uitzicht hebt op de vulkanen. Normaalgezien kan dit per jeep, maar de weg is onberijdbaar geworden. Brommertjes konden er blijkbaar wel door, en dus gingen Siti en ik allebei achterop een Ojek.
NOOIT MEER!
Heb ik daar doosangsten uitgestaan : de weg was verschrikkelijk (een steil bergpad vol rotsen , kloven, losse keien ,…..)
De brommer waarop ik meereed viel bijna uit elkaar van ouderdom, ik hoorde de motor telkens sputteren en enkele honderden meters voor de top viel hij dan ook stil.
Wat was ik blij dat ik het laatste stuk kon wandelen.
Maarten en Arnout deden de tocht te voet, en kwamen iets later boven toe.
Het uitzicht was spectaculair; ik laat de beelden voor zich spreken.
Ik ga hier niet te veel commentaar bijgeven, de foto’s spreken voor zich.
Daarna allen samen naar beneden langs een mooi bergpad met fantastische uitzichten. Naarmate we lager kwamen zagen we veel boeren aan het werk :het is hier te koud voor rijst, en dus verbouwen ze hoofdzakelijk prei.
We zagen echt veel arme mensen die echt in krotjes woonden; geen wonder dat ze iets proberen te verdienen aan ons “rijke” toeristen.
Jaja, verboden, maar er staat enkel een bord dat je niet binnen de 2 km-zone mag komen en verder is er geen controle.
We wilden eerst naar een Hindoetempel die vlakbij de Bromo staat en dan beslissen of we verder konden.Het landschap is volledig kaal door de vulkaanas die echt alles bedekt. Heel apart, vooral omdat we daar praktisch alleen rondliepen op die woestijnvlakte.
Eenmaal aangekomen bij de tempel - echt vlakbij de Bromo – begon die toch opeens te rommelen en grote, zwarte aswolken uit te spuwen;
Omdat we het toch een beetje te gevaarlijk vonden worden, en het ook langzaam donker werd besloten we om niet verder te gaan ….
Nog snel wat foto’s en filmpjes nemen en dan weer terug naar het hotel. Het was al donker als we toekwamen, moe maar voldaan.
Wel vergeten om ons in te smeren en nu zijn onze armen en nek toch behoorlijk verbrand …..
In het hele dorp werkt Internet niet meer sedert de uitbarstingen begonnen. Jammer, want vandaag verjaart mijn vader en we hadden graag met hem geskypt. Dan maar met de telefoon.
Bij deze dus nogmaals: gelukkige verjaardag , va!
Morgen gaan we weer verder naar het oosten. Hopelijk hebben ze in het volgende hotel wel een internetverbinding zodat ik alles kan online zetten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties: